Aantekeningen bij de Bijbel: Job 39

Job 39

39:1	Zult gij voor den ouden leeuw roof jagen, of de graagheid der jonge leeuwen vervullen?
39:2	Als zij nederbukken in de holen, [en] in den kuil zitten, ter loering?
39:3	Wie bereidt de raaf haar kost, als haar jongen tot God schreeuwen, [als] zij dwalen, omdat er geen eten is?
39:4	Weet gij den tijd van het baren der steengeiten? Hebt gij waargenomen den arbeid der hinden?
39:5	Zult gij de maanden tellen, [die] zij vervullen, en weet gij den tijd van haar baren?
39:6	Als zij zich krommen, haar jongen met versplijting voortbrengen, haar smarten uitwerpen?
39:7	Haar jongen worden kloek, worden groot door het koren; zij gaan uit, en keren niet weder tot dezelve.
39:8	Wie heeft den woudezel vrij henengezonden, en wie heeft de banden des wilden ezels gelost?
39:9	Dien Ik de wildernis tot zijn huis besteld heb, en het ziltige tot zijn woningen.
39:10	Hij belacht het gewoel der stad; het menigerlei getier des drijvers hoort hij niet.
39:11	Dat hij uitspeurt op de bergen, is zijn weide; en hij zoekt allerlei groensel na.
39:12	Zal de eenhoorn u willen dienen? Zal hij vernachten aan uw kribbe?
39:13	Zult gij den eenhoorn met zijn touw aan de voren binden? Zal hij de laagten achter u eggen?
39:14	Zult gij op hem vertrouwen, omdat zijn kracht groot is, en zult gij uw arbeid op hem laten?
39:15	Zult gij hem geloven, dat hij uw zaad zal wederbrengen, en vergaderen [tot] uw dorsvloer?
39:16	Zijn [van u] de verheugelijke vleugelen der pauwen? Of de vederen des ooievaars, en des struisvogels?
39:17	Dat zij haar eieren in de aarde laat, en in het stof die verwarmt.
39:18	En vergeet, dat de voet die drukken kan, en de dieren des velds die vertrappen kunnen?
39:19	Zij verhardt zich tegen haar jongen, alsof zij de hare niet waren; haar arbeid is te vergeefs, [omdat] zij zonder vreze is.
39:20	Want God heeft haar van wijsheid ontbloot, en heeft haar des verstands niet medegedeeld.
39:21	Als het tijd is, verheft zij zich in de hoogte; zij belacht het paard en zijn rijder.
39:22	Zult gij het paard sterkte geven? Kunt gij zijn hals met donder bekleden?
39:23	Zult gij het beroeren als een sprinkhaan? De pracht van zijn gesnuif is een verschrikking.
39:24	Het graaft in den grond, en het is vrolijk in zijn kracht; en trekt uit, den geharnaste tegemoet.
39:25	Het belacht de vreze, en wordt niet ontsteld, en keert niet wederom vanwege het zwaard.
39:26	Tegen hem ratelt de pijlkoker, het vlammig ijzer des spies en der lans.
39:27	Met schudding en beroering slokt het de aarde op, en gelooft niet, dat het is het geluid der bazuin.
39:28	In het volle geklank der bazuin, zegt het: Heah! en ruikt den krijg van verre, den donder der vorsten en het gejuich.
39:29	Vliegt de sperwer door uw verstand, [en] breidt hij zijn vleugelen uit naar het zuiden?
39:30	Is het naar uw bevel, dat de arend zich omhoog verheft, en dat hij zijn nest in de hoogte maakt?
39:31	Hij woont en vernacht in de steenrots, op de scherpte der steenrots en der vaste plaats.
39:32	Van daar speurt hij de spijze op; zijn ogen zien van verre af.
39:33	Ook zuipen zijn jongen bloed; en waar verslagenen zijn, daar is hij.
39:34	En de HEERE antwoordde Job, en zeide:
39:35	Is het twisten met den Almachtige onderrichten? Wie God bestraft, die antwoorde daarop.
39:36	Toen antwoordde Job den HEERE, en zeide:
39:37	Zie, ik ben te gering; wat zou ik U antwoorden? Ik leg mijn hand op mijn mond.
39:38	Eenmaal heb ik gesproken, maar zal niet antwoorden; of tweemaal, maar zal niet voortvaren.